Mollada, e moito, foi a Serimonia de Inisiasión da Festa da Dorna de Ribeira, pero non hai singradura que se deteña pola auga e moito menos se controlando a navegación durante a surada hai un home como Quico Cadaval, que sabe tanto das cousas do mar coma da terra.
Tiña que ter dado o pregón desde o balcón do Museo Municipal, pero ao final acabou con traxe de augas nunha carpa do Malecón, acompañado da fiandeira do Rueiro que, casualmente, chámase Kika, de apelido Fernández. Ela teorizou sobre a posibilidade de que fora Santa Uxía a causante de tanta choiva na noite do venres, pero Cadaval sentenciou que a patroa da capital barbancesa non é rancorosa.
Coa auga como elemento condutor, Cadaval relatou unha particular historia da festa, situando a Noé como primeiro carpinteiro de ribeira e artífice da dorna, herdeira do drakar vikingo. Definiu a festa como integradora e asegurou que invita ao amor, advertindo de que debe escollerse a arte de pesca axeitada: cerco, palangre, arrastre ou nasas.
http://youtu.be/J75v0tUMOm4
